Όχι, το εμβόλιο για COVID19 δεν τριπλασιάζει το ρίσκο θανάτου, ούτε μειωνει την επιβίωση των καρκινοπαθών στο μισό

11 Ιουλίου, 2025

Ισχυρισμός: Το ασφαλές και αποτελεσματικό εμβόλιο τριπλασιάζει το ρίσκο θανάτου και μειωνει την επιβίωση καρκινοπαθών στο μισό

Συμπέρασμα: Η ανάρτηση αναφέρεται σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 2025 με αξιολόγηση από ομοτίμους, αλλά παρουσιάζεται χωρίς κρίσιμο επιστημονικό πλαίσιο. Πρόκειται για μικρή και μεμονωμένη ιαπωνική μελέτη η οποία χαρακτηρίζεται από σημαντικούς μεθοδολογικούς περιορισμούς που αποτρέπουν την εξαγωγή ευρέων συμπερασμάτων για την ασφάλεια των εμβολίων και της οποία τα ευρήματα αντιτίθενται σε εκτεταμένα δεδομένα ασφάλειας από έρευνες με πολύ μεγαλύτερους πληθυσμούς.

Κυκλοφορεί στα ελληνικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης ανάρτηση που ισχυρίζεται ότι τα εμβόλια COVID-19 τριπλασιάζουν τον κίνδυνο θανάτου και μειώνουν την επιβίωση καρκινοπαθών στο μισό. Η συγκεκριμένη ανάρτηση προέρχεται αρχικά από τον Nicolas Hulscher, έναν νεαρό επιδημιολόγο που είναι ο πρώτος Fellow του McCullough Foundation και στενός συνεργάτης του Dr. Peter McCullough, ο οποίος είναι γνωστός για τις αμφιλεγόμενες αντι-εμβολιαστικές του θέσεις. Οι ισχυρισμοί βασίζονται σε μια πρόσφατη ιαπωνική μελέτη με τίτλο “Repeated COVID-19 Vaccination as a Poor Prognostic Factor in Pancreatic Cancer: A Retrospective, Single-Center Cohort Study”, που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο 2025 στο περιοδικό Cancers (MDPI).

Τι ισχύει

Ερευνητές με επικεφαλής τον Abue στο Miyagi Cancer Center της Ιαπωνίας δημοσίευσαν τη μελέτη “Repeated COVID-19 Vaccination as a Poor Prognostic Factor in Pancreatic Cancer: A Retrospective, Single-Center Cohort Study” στο περιοδικό Cancers (MDPI) με αξιολόγηση από ομοτίμους στις 16 Ιουνίου 2025. Οι ερευνητές μελέτησαν 272 ασθενείς με καρκίνο παγκρέατος από το 2018 έως το 2023. Διαπίστωσαν ότι οι ασθενείς που είχαν λάβει 3 ή περισσότερες δόσεις εμβολίου COVID επέζησαν κατά μέσο όρο 10,3 μήνες, ενώ αυτοί με 0-2 δόσεις επέζησαν 20,8 μήνες. Υποστηρίζουν ότι τα εμβόλια προκαλούν αλλαγές στο ανοσοποιητικό σύστημα (αυξημένα IgG4 αντισώματα και ρυθμιστικά κύτταρα) που μπορεί να εξασθενίσουν την ικανότητα του οργανισμού να πολεμά τον καρκίνο.

Παρόλο που η μελέτη είναι πραγματική και τα στατιστικά που αναφέρονται είναι ακριβή, οι ισχυρισμοί παρουσιάζονται χωρίς το κρίσιμο επιστημονικό πλαίσιο που απαιτείται για την κατανόηση των σημαντικών μεθοδολογικών περιορισμών της.

Αρχικά, η σχετική επιστημονική βιβλιογραφία δεν παρέχει καμία απόδειξη αυξημένου κινδύνου καρκίνου από τα εμβόλια COVID-19 mRNA. Πολλαπλές μελέτες αντικρούουν τις υπονοούμενες επιπτώσεις της ιαπωνικής μελέτης (Πηγή 1, Πηγή 2). Μεγάλης κλίμακας μελέτες πληθυσμού που περιλαμβάνουν εκατομμύρια συμμετέχοντες δείχνουν σταθερά την ασφάλεια των εμβολίων. Η μελέτη του Ισραηλινού Εθνικού Συστήματος Υγείας παρακολούθησε σχεδόν 1,8 εκατομμύρια άτομα, χωρίς να βρει αυξημένο κίνδυνο καρκίνου. Δεδομένα από το Υπουργείο Παλαιμάχων των ΗΠΑ που καλύπτουν 915.928 παλαιμάχους (συμπεριλαμβανομένων 227.387 με καρκίνο) δεν έδειξαν αυξημένο κίνδυνο καρκίνου.

Συστήματα συνολικής παρακολούθησης που παρακολουθούν εκατοντάδες εκατομμύρια δόσεις εμβολίων δεν έχουν εντοπίσει μοτίβα αύξησης καρκίνου. Τα συστήματα παρακολούθησης FDA, CDC, Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων και ΠΟΥ – που περιγράφονται ως η πιο εντατική παρακολούθηση ασφάλειας στην ιστορία – δεν έχουν εντοπίσει ανεπιθύμητα συμβάντα σχετικά με καρκίνο

Οι προτεινόμενοι βιολογικοί μηχανισμοί για την εμπλοκή των εμβολίων στον καρκίνο έχουν μερική επιστημονική βάση, αλλά στερούνται επαρκών εμπειρικών στοιχείων για τις ισχυριζόμενες επιδράσεις. Με άλλα λόγια, είναι καλά τεκμηριωμένο στη βιβλιογραφία ότι όταν κάποιος παίρνει πολλές δόσεις εμβολίου mRNA, το σώμα του αρχίζει να παράγει έναν διαφορετικό τύπο αντισωμάτων που λέγεται IgG4. Τα IgG4 αντισώματα είναι λιγότερο “επιθετικά” από τους άλλους τύπους αντισωμάτων. Γι’ αυτό κάποιοι ανησυχούν ότι μπορεί να αφήνουν τον καρκίνο να “κρυφτεί” από το ανοσοποιητικό σύστημα. Ωστόσο, καμία μεγάλης κλίμακας μελέτη δεν αποδεικνύει ότι αυτό μεταφράζεται σε αυξημένο κίνδυνο καρκίνου σε εμβολιασμένους πληθυσμούς.

Μεθοδολογικά Ζητήματα της Μελέτης

Η μελέτη επίσης έχει κάποια βασικά μεθοδολογικά προβλήματα που καθιστούν τα συμπεράσματά της αμφισβητήσιμα. Πρώτα πρώτα, η εν λόγω μελέτη ως συσχετιστική δεν μπορεί να αποδείξει αιτιότητα. Για επιβεβαίωση αιτιότητας και απόδειξη του ισχυρισμού ότι ο εμβολιασμός είναι που προκαλεί τη διαφορά στους αριθμούς που παρατηρούνται, δηλαδή στη δραματική διαφορά επιβίωσης (10,3 έναντι 20,8 μηνών), θα ήταν απαραίτητη μία τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη. Επίσης οι ομάδες δεν έχουν αντιστοιχηθεί στη συγκεκριμένη έρευνα. Για παράδειγμα, δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία ότι οι εμβολιασμένες και μη εμβολιασμένες ομάδες είχαν συγκρίσιμη σταδιοποίηση καρκίνου κατά τη διάγνωση: πιο προχωρημένος καρκίνος κατά τη διάγνωση θα μπορούσε να εξηγήσει χειρότερα αποτελέσματα. Από την άλλη πλευρά, οι ασθενείς που έλαβαν πολλαπλά εμβόλια μπορεί να είχαν διαφορετικά χαρακτηριστικά βασικής υγείας που επηρεάζουν τόσο τις αποφάσεις εμβολιασμού, όσο και την πρόγνωση καρκίνου.

Επίσης το δείγμα στην εν λόγω έρευνα είναι σχετικά μικρό με 272 ασθενείς συνολικά, και μόνο 223 να έχουν πληροφορίες εμβολιασμού. Για αναλύσεις υποομάδων (π.χ. ανά δόση εμβολίου), οι αριθμοί γίνονται πολύ μικροί για αξιόπιστα συμπεράσματα. Αντίστοιχα, οι αναλύσεις υποσυνόλων, όπως του IgG4 (μόνο 96 ασθενείς) και της ανοσοϊστοχημείας Foxp3 (μόνο 72 ασθενείς) έγιναν σε πολύ μικρά δείγματα για οριστικά βιολογικά συμπεράσματα.

Επιπλέον, η έρευνα έχει πραγματοποιηθεί σε ένα ιαπωνικό κέντρο καρκίνου. Τα αποτελέσματα από ένα συγκεκριμένο μέρος/κέντρο μπορεί να μην γενικεύονται σε άλλους πληθυσμούς, συστήματα υγείας ή γενετικά υπόβαθρα. Αυτό εναπόκειται να φανεί σε μελλοντικές έρευνες.

Τέλος, η μελέτη καλύπτει το διάστημα μεταξύ των ετών 2018 και 2023, περιλαμβάνοντας μεγάλες διαταραχές στο σύστημα υγείας κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 που θα μπορούσαν να επηρεάσουν σημαντικά τα αποτελέσματα του καρκίνου ανεξάρτητα από τον εμβολιασμό. Η “ελεγχόμενη” περίοδος (2018-2020) αντιπροσωπεύει διαφορετικές συνθήκες υγείας από την περίοδο πανδημίας (2021-2023). Οι διαταραχές υγείας κατά το 2021-2022 θα μπορούσαν να έχουν καθυστερήσει διαγνώσεις ή θεραπείες, οδηγώντας σε χειρότερα αποτελέσματα που συμπίπτουν με την εισαγωγή εμβολίων. Οι ασθενείς πρέπει να επιβιώσουν αρκετά για να λάβουν πολλαπλές δόσεις εμβολίου, δημιουργώντας πιθανώς μεροληψία επιβίωσης.

Συμπερασματικά λοιπόν, ενώ η μελέτη των Abue et al. εγείρει ερωτήματα άξια διερεύνησης, οι μεθοδολογικοί περιορισμοί της, το πλαίσιο δημοσίευσης και η αντίθεσή της με μεγαλύτερες μελέτες περιορίζουν σοβαρά την αξιοπιστία της. Τα ευρήματα θα πρέπει να θεωρηθούν ως παραγωγά υποθέσεων παρά ως οριστικά στοιχεία.